بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰ ٧
Biz onu yüsraya (en kolayına) kolaylıyacağız.
Biz de onu en kolaya muvaffak kılarız.
(5-7) Onun için kim (elinde bulunandan) verir, Allah’a karşı gelmekten sakınır ve en güzel sözü (kelime-i tevhidi) tasdik ederse, biz onu en kolay olana kolayca iletiriz.
biz de onu en kolaya hazırlarız.
Onu en kolay başarıya ulaştırırız.
وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ ٨
Ve amma her kim bahıllık eder ve istiğna gösterir.
Ama kim de cimrilik eder ve kendini müstağni sayarsa;
(8-10) Fakat, kim cimrilik eder, kendini Allah’a muhtaç görmez ve en güzel sözü (kelime-i tevhidi) yalanlarsa, biz de onu en zor olana kolayca iletiriz.
Amma kim cimrilik eder, kendisini müstağnî görür,
Fakat kim cimrilik eder, kendini zengin görüp kendisini Allah'tan müstağni sayarsa,
وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٩
Ve husnâyı tekzib eylerse.
Ve en güzeli yalanlarsa,
(8-10) Fakat, kim cimrilik eder, kendini Allah’a muhtaç görmez ve en güzel sözü (kelime-i tevhidi) yalanlarsa, biz de onu en zor olana kolayca iletiriz.
ve o en güzeli yalanlarsa,
Ve en güzel sözü de yalanlarsa,
فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ ١٠
Onu da usraya (en zoruna) kolaylıyacağız.
Biz de ona en güç olanı kolaylaştırırız.
(8-10) Fakat, kim cimrilik eder, kendini Allah’a muhtaç görmez ve en güzel sözü (kelime-i tevhidi) yalanlarsa, biz de onu en zor olana kolayca iletiriz.
biz de ona en güc olanı kolaylaşdırırız.
Biz de onu en zora yöneltiriz.
وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ١١
Ve yuvarlandığı zaman onu malı kurtaramayacak.
Halbuki düştüğü zaman, malı o kimseye asla fayda vermez.
Cehenneme yuvarlandığı zaman, malı ona fayda vermez.
O, helak olduğu zaman malı kendisine asla fâide vermez.
Çukura düştüğü zaman malı ona hiçbir fayda sağlamaz.
إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ ١٢
Her halde doğruyu göstermek bize.
Şüphesiz ki, Bizim üzerimizedir hidayet.
Şüphesiz bize düşen sadece doğru yolu göstermektir.
Şübhesiz bize âid olan, her halde doğru yol (u göstermekdir).
Doğru yola iletmek bize aittir.
وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ ١٣
Ve her halde sonu da bizim önü de (Âhiret de Dünyada).
Ve hiç şüphesiz ahiret de, dünya da Bizimdir.
Şüphesiz ahiret de dünya da bizimdir.
Elbet âhiret de, dünyâ da bizimdir.
Şüphesiz ahiret de dünya da bize aittir.
فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ ١٤
Ben size bir ateş haber verdim ki köpürdükçe köpürür.
Sizi alevler saçan ateşle uyardım.
Sizi alevler saçan ateşe karşı uyardım.
İşte ben size alevlendikce alevlenen bir ateş (in tehlikesin) i haber verdim.
Ben sizi alev saçan bir ateşe karşı uyardım.
لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى ١٥
Ona ancak en şakî olan yaslanır.
Oraya ancak en azgın olan girer.
(15-16) O ateşe, ancak yalanlayıp yüz çeviren en bedbaht kimse girer.
Ki ona en bedbaht olandan başkası girmez.
Ona ancak bedbaht kimse girer.
ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ١٦
O, ki tekzib etmiş ve tersine gitmiştir.
Yalanlayıp yüz çevirmiş olan,
(15-16) O ateşe, ancak yalanlayıp yüz çeviren en bedbaht kimse girer.
(öyle bedbaht ki) o, hakkı yalanlamış, (îmandan) yüz çevirmişdir.
O ki yalanladı ve döndü.
وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ١٧
O en müttakî olan ise ondan uzaklaştıkca uzaklaşdırılacaktır.
En çok sakınan ise; ondan uzak tutulur.
(17-18) Temizlenmek için malını hayra veren en muttekî (Allah’a karşı gelmekten en çok sakınan) kimse o ateşten uzak tutulacaktır.
(17-18) Halbuki çok sakınan, malını (Allah nezdinde sırf) temizlenmek için veren ondan uzaklaşdırılacakdır.
En çok korkan ondan uzak tutulur.