بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ ١
Nûn ve Kalemle ehl-i kalemin satıra dizdikleri, dizecekleri hakkı için
Nun. Kaleme ve onunla yazdıranlara and olsun.
(1-2) Nûn. (Ey Muhammed) Andolsun kaleme ve satır satır yazdıklarına ki, sen Rabbinin nimeti sayesinde, bir deli değilsin.
مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ ٢
sen Rabbinin nimeti ile, mecnun değilsin
Sen, Rabbinin nimetiyle cinlenmiş değilsin.
(1-2) Nûn. (Ey Muhammed) Andolsun kaleme ve satır satır yazdıklarına ki, sen Rabbinin nimeti sayesinde, bir deli değilsin.
وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ ٣
ve tükenmez bir ecir var muhakkak senin için.
Senin için kesintisiz bir mükafat vardır.
Şüphesiz sana tükenmez bir mükâfat vardır.
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ ٤
Ve her hâlde sen pek büyük bir ahlâk üzerindesin.
Ve sen yüce bir ahlaka sahipsin.
Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.
فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ ٥
Yakında göreceksin ve görecekler
Sen de göreceksin, onlar da görecekler.
(5-6) Hanginizin deli olduğunu yakında sen de göreceksin, onlar da görecekler.
بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ ٦
hanginizde imiş o fitne, o cünun?
Hanginizin sınandığını.
(5-6) Hanginizin deli olduğunu yakında sen de göreceksin, onlar da görecekler.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ ٧
Şüphesiz Rabbindir en bilen yolundan sapanı, yine O’dur en bile hidâyete erenleri.
Şüphesiz Rabbin, kimlerin kendi yolundan saptığını ve kimlerin doğru yolda olduğunu herkesten iyi bilir.
Şüphesiz senin Rabbin, kendi yolundan sapan kişiyi daha iyi bilir. O, hidayete erenleri de daha iyi bilir.
فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٨
O hâlde tanıma o yalan diyenleri.
Öyleyse yalanlayanlara itaat etme.
O hâlde yalanlayanlara boyun eğme.
وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ ٩
Arzu ettiler ki müdahene etsen, o vakit müdahene edeceklerdi.
Onlar istediler ki, sen yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar.
İstediler ki, yumuşak davranasın, böylece onlar da yumuşak davransınlar.
وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ ١٠
Ve tanıma şunların hiçbirini: Çok yemin edici, değersiz,
Şunların hiçbirine itaat etme: Yemin edip duran aşağılık.
(10-14) Yemin edip duran, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan söz taşıyan, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günaha dadanmış, kaba saba; bütün bunların ötesinde bir de soysuz olan kimseye mal ve oğulları vardır diye, sakın boyun eğme.