بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ ٣
Ancak saygısı olana tezkir için.
Ancak Allah'tan korkanlara bir bir öğüt olarak.
(2-3) (Ey Muhammed!) Biz, Kur’an’ı sana sıkıntı çekesin diye değil, ancak (Allah’ın azabından) korkacaklara bir öğüt (bir uyarı) olsun diye indirdik.
(2-3-4) Biz Kur'ânı sana zahmet çekesin diye değil, ancak (Allahdan) korkacak kimselere bir öğüd ve yerle o yüce yüce gökleri yaradanın tedricen indirdiği bir (kitâb) olmak üzere indirdik.
Onu Allah'dan korkanlara uyarı olsun diye indirdik.
تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى ٤
Bir tenzil olarak indirdik o yaradandan ki hem arzı yarattı hem o yüksek yüksek gökleri.
Yeri ve yüce gökleri yaratanın katından indirmedir.
(O) yüksek gökleri yaratanın katından peyderpey indirilmiştir.
(2-3-4) Biz Kur'ânı sana zahmet çekesin diye değil, ancak (Allahdan) korkacak kimselere bir öğüd ve yerle o yüce yüce gökleri yaradanın tedricen indirdiği bir (kitâb) olmak üzere indirdik.
O, yeri ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından indirildi.
ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ ٥
O Rahmân Arş üzerine istivâ buyurdu.
Rahman, Arş'a hükmetmiştir.
Rahmân, Arş’a kurulmuştur.
O çok esirgeyici (Allahın emr-ü hükmü) arşı istîlâ etmişdir.
O rahmeti bol olan Allah, Arş'a kurulmuştur.
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ ٦
Bütün Semavât’takiler ve bütün Arzdakiler ve bütün bunların aralarındakiler ve bütün yerin dibindekiler hep onun.
Göklerde, yerde, ikisinin arasında ve toprağın altında bulunanlar O'nun.
Göklerdeki, yerdeki bu ikisi arasındaki ve toprağın altındaki her şey, yalnızca O’nundur.
Göklerde, yerde ve bu ikisinin arasında ve nemli toprağın altında ne varsa Onundur.
Göklerdeki, yerdeki, bu ikisi arasındaki ve toprağın altındaki tüm varlıklar O'nundur.
وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى ٧
Sen bu sözü ilan edeceksen de O hem sirri bilir hem daha gizlisini.
İstersen sen sözü açığa vur, şüphesiz ki O; gizliyi de, gizlinin gizlisini de bilir.
Sen sözü açığa vursan da, gizlesen de Allah için birdir. Çünkü O, gizliyi de bilir, ondan daha gizli olanı da.
Sen sesini yükseksen (de, yükseltmesen de birdir). Çünkü O, gizliyi de, gizlinin daha gizlisini de bilir.
Söyleyeceğin sözü ister sesli olarak, ister içinden söyle. Çünkü Allah saklıyı da, saklının saklısını da bilir.
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ٨
Allah, başka tanrı yok ancak O. Hep onundur o en güzel isimler (esmâ-i husnâ).
Allah'tan başka hiç bir ilah yoktur. En güzel isimler O'nundur.
Allah, kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayandır. En güzel isimler O’nundur.
Allah o (Allah) dır ki kendisinden başka hiçbir Tanrı yokdur. En güzel isimler Onundur.
O kendisinden başka ilah olmayan Allah'dır. Ve en güzel isimler O'nunkilerdir.
وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ ٩
Hem geldi mi Musâ’nın kıssası sana?
Ve sana Musa'nın haberi geldi mi?
Mûsâ’nın haberi sana ulaştı mı?
Musânın haberi geldi mi sana?
Sana «Musa olayı» na ilişkin bilgi geldi mi?
إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى ١٠
Bir vakit o bir ateş gördü de ehline durun, dedi: benim gözüme bir ateş ilişti belki size ondan bir yalın getiririm, yâhud üzerinde bir kılağuz bulurum.
Hani o; bir ateş görmüştü de ailesine: Durun, ben bir ateş gördüm. Size ya ondan bir kor getiririm veya ateşin yanında bir yol gösteren bulurum, demişti.
Hani bir ateş görmüştü de ailesine, “Siz burada kalın, ben bir ateş gördüm (oraya gidiyorum). Umarım ondan size bir kor ateş getiririm, yahut ateşin başında, yol gösterecek birini bulurum” demişti.
Hani o, bir ateş görmüşdü de aailesine: «Siz (burada) durun. Hakıykat ben (muunis) bir ateş gördüm. Belki ondan size bir kor getirir, yahud ateşin yanında doğru bir yol (gösterici) bulurum» demişdi.
Hani o bir ateş görünce ailesine dedi ki; «Siz burada kalın, ben bir ateş gördüm. Ya oradan size bir kor getiririm, ya ateşin yakınlarında bize yol gösterecek birini bulurum.»
فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ ١١
Vaktâki ona vardı kendine şöyle nidâ olundu.
Ateşin yanına gelince; kendisine: Ey Musa, diye seslenildi.
Ateşin yanına varınca, ona şöyle seslenildi: “Ey Mûsâ!”
İşte (Musa) ona gidince kendisine (şöyle) nida olundu: «Ey Musa».
Ateşin yanına gelince kendisine şöyle seslenildi; «Ey Musa!»
إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى ١٢
Ya Musâ haberin olsun benim, ben Rabbim, hemen papuşlarını çıkar çünkü sen mukaddes vadide tuvadasın.
Şüphesiz ki senin Rabbın Benim, Ben. Pabuçlarını çıkar. Zira sen mukaddes vadide, Tuva'dasın.
“Şüphe yok ki, ben senin Rabbinim. Hemen ayakkabılarını çıkar. Çünkü sen mukaddes vadi Tuvâ’dasın.”
Şübhesiz ben im ben senin Rabbin. Haydi pabuşlarını çıkar. Çünkü sen mukaddes vâdîde, «Tuvaa» dasın.
Hiç kuşkusuz ben senin Rabbi'nim. Pabuçlarını çıkar. Çünkü sen kutsal Tuva vadisindesin.
وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ ١٣
Ve ben, seni ihtiyar buyurdum şimdi verilecek vahyi dinle.
Ve ben; seni seçtim. Öyleyse vahyolunanı dinle.
“Ben seni (peygamber olarak) seçtim. Şimdi vahyolunacak şeyleri dinle.”
Ben seni (peygamberliğe) seçdim. Şimdi vahy olunacak şeyleri dinle:
Seni ben peygamber seçtim. Şimdi vahyedilecek mesajı dinle.