بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ﴿٢٦﴾
Ne kaynaklar, ne çiftlikler.
Ekinleri, muhteşem konakları da.
Nice ekinler, nice güzel konaklar!
(25-26-27) Onlar bağlardan, pınarlardan, ekinlerden (süslü mahfellerden, güzel konaklardan, içinde nâz ve naıym ile yaşadıkları ihtişam (lar) dan neler, (nice şeyler) bırakdılar.
Ekinler, güzel makamlar!
وَنَعْمَةٍ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ ﴿٢٧﴾
Ve içinde zevk sürdükleri ne nimet ve refah.
Zevk ve safa sürdükleri nimetleri de.
Zevk ve sefasını sürdükleri nice nimetler!
(25-26-27) Onlar bağlardan, pınarlardan, ekinlerden (süslü mahfellerden, güzel konaklardan, içinde nâz ve naıym ile yaşadıkları ihtişam (lar) dan neler, (nice şeyler) bırakdılar.
Ve zevkü sefa sürecekleri nice nimetler!
كَذَٰلِكَۖ وَأَوْرَثْنَٰهَا قَوْمًا ءَاخَرِينَ ﴿٢٨﴾
Evet öyle ve hep onları başka bir kavme miras kıldık.
İşte böyle. Onlara başka kavimleri mirasçı kıldık.
İşte böyle! Onları başka bir topluma miras bıraktık.
İşte (emir) böyledir. Biz (bütün) bunları başka başka kavmler) e mîras verdik.
İşte böyle oldu ve biz onları başka bir topluma miras verdik.
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلْأَرْضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ ﴿٢٩﴾
Binnetice ne gök ağladı üzerlerine ne yer ne de imhal olundular.
Gök ve yer onların helakine ağlamadı. Ve onlar, mühlet verilenler de olmadı.
Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.
Ne gök, ne yer onların üstüne ağlamadı. Onlara (aman ve) mühlet verilmedi.
Onlara gök ve yer ağlamadı ve kendilerine mühlet de verilmedi.
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلْعَذَابِ ٱلْمُهِينِ ﴿٣٠﴾
Celâlim Hakk’ı için, Ben-î İsraîl’i kurtarmıştık: o ihanetli azâbdan.
Andolsun ki; İsrailoğullarını horlayıcı azabdan kurtardık,
(30-31) Andolsun, İsrailoğullarını o alçaltıcı azaptan; Firavun’dan kurtardık. Çünkü o, haddi aşanlardan bir zorba idi.
(30-31) Andolsun ki biz İsrâîl oğullarını o zillet verici azâbdan, Fir'avndan kurtardık. Hakıykat o, haddi aşanlardan bir mütekebbirdi.
Andolsun biz, İsrailoğullarını o küçültücü azaptan kurtardık
مِن فِرْعَوْنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيًا مِّنَ ٱلْمُسْرِفِينَ ﴿٣١﴾
Firavun’dan, çünkü o üstün müsriflerden idi.
Firavun'dan. Doğrusu o, azgın bir zorba idi.
(30-31) Andolsun, İsrailoğullarını o alçaltıcı azaptan; Firavun’dan kurtardık. Çünkü o, haddi aşanlardan bir zorba idi.
(30-31) Andolsun ki biz İsrâîl oğullarını o zillet verici azâbdan, Fir'avndan kurtardık. Hakıykat o, haddi aşanlardan bir mütekebbirdi.
Yani Firavun'dan. Çünkü o haddi aşanlardan bir zorba idi.
وَلَقَدِ ٱخْتَرْنَٰهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٣٢﴾
Ve şanım hakkı için: biz onları bir ilim üzere âlemîne karşı ihtiyar eylemiştik.
Ve andolsun ki; Biz, onları bile bile alemler üzerinde seçkin kıldık.
Andolsun, onları, bir bilgi üzerine (dönemlerinde) âlemlere üstün kıldık.
Andolsun ki biz onlara — (hallerini) bilerek — (zamanlarındaki) âlemlerin üstünde bir imtiyaz vermişdik.
Andolsun biz, İsrailoğullarını, bir bilgiye göre alemlere üstün kıldık.
وَءَاتَيْنَٰهُم مِّنَ ٱلْءَايَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٌاْ مُّبِينٌ ﴿٣٣﴾
Ve onlara âyetlerden öylesini vermiştik ki onda açık bir nimet ile imtihan vardı.
Onlara ayetlerden öylelerini verdik ki; her birinde açıkça bir imtihan vardı.
Onlara, içinde açık bir imtihan bulunan mûcizeler verdik.
Bir de onlara âyetlerden, her birinde açık birer imtihan (gizlenmiş) bulunan, şeyler verdik.
Onlara, içinde açık bir imtihan bulunan ayetler verdik.
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ ﴿٣٤﴾
Fakat şu berikiler diyorlar ki:
Bunlar gerçekten derler ki:
(34-35) Bunlar (müşrikler) diyorlar ki: “İlk ölümümüzden başka bir ölüm yoktur. Biz diriltilecek değiliz.”
(34-35) Hakıykat, şunlar mutlakaa: «O (ölüm), derler, ilk ölümümüzden başka (bir şey) değildir. Biz yeniden diriltilib kaldırılacak değiliz».
Bu inkarcılar da diyorlar ki:
إِنْ هِىَ إِلَّا مَوْتَتُنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ ﴿٣٥﴾
İlk ölümümüzden ilerisi yok ve biz yeniden neşrolunacak değiliz.
O, ilk ölümümüzden başkası değildir. Ve biz, diriltilip kaldırılacaklar da değiliz.
(34-35) Bunlar (müşrikler) diyorlar ki: “İlk ölümümüzden başka bir ölüm yoktur. Biz diriltilecek değiliz.”
(34-35) Hakıykat, şunlar mutlakaa: «O (ölüm), derler, ilk ölümümüzden başka (bir şey) değildir. Biz yeniden diriltilib kaldırılacak değiliz».
Bir kez öleceğiz ve herşey bitecek. Biz dirilecek değiliz.
فَأْتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٣٦﴾
Haydi getirin babalarımızı doğru iseniz.
Doğru sözlüler iseniz; bize babalarımıza getirsenize.
“Eğer doğru söyleyenler iseniz atalarımızı getirin.”
«Eğer (da'vaanızda) doğrucular iseniz şimdi atalarımızı (dirilterek) getirin».
Doğru söylüyorsanız, babalarımızı getirin.