بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿١٧

Bizden önceki atalarımızda mı dirilecek?

— Seyyid Kutub

قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ ﴿١٨

De ki; «Evet, hem de hor ve hakir olarak dirileceksiniz.»

— Seyyid Kutub

فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌ وَٰحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿١٩

O dirilme sahnesi korkunç bir çığlıktan ibarettir. Hemen o anda gözlerini birdenbire açıp etrafa bakacaklar.

— Seyyid Kutub

وَقَالُواْ يَٰوَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٢٠

«Vah bize, bu ceza günüdür» derler.

— Seyyid Kutub

هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١

Onlara «İşte bu yalanladığınız hüküm günüdür» denir.

— Seyyid Kutub

ٱحْشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُواْ يَعْبُدُونَ ﴿٢٢

Yüce Allah meleklerine emreder: «Zalimleri, onların aynı yoldaki arkadaşlarını ve taptıklarını

— Seyyid Kutub

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٢٣

Allah'dan başka (taptıklarına) onlara cehennemin yolunu gösterin.

— Seyyid Kutub

وَقِفُوهُمْۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ ﴿٢٤

Durdurun onları, çünkü onlar sorguya çekileceklerdir.

— Seyyid Kutub

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥

Şöyle sorulur: «Size ne oldu ki, birbirinizle yardımlaşmıyorsunuz?»

— Seyyid Kutub

بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦

Hayır; bugün onların hepsi teslim olmuşlardır.

— Seyyid Kutub

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٢٧

Onlardan kimi kimine yönelip birbirini mesul tutmaya kalkışırlar.

— Seyyid Kutub

AYARLAR