بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
هَٰرُونَ أَخِي ٣٠
Kardeşim Hârûn’u.
Kardeşim Harun'u yani.
"Kardeşim Hârûn'u."
ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي ٣١
Onunla sırtımı pekit.
Ona arkamı dayayıp güç kazanmamı sağla.
"Onunla gücümü artır."
وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي ٣٢
Ve onu işimde şerîk et.
O'nu görevime ortak et.
"Onu işime ortak et."
كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا ٣٣
Ki Seni çok tesbih edelim.
Böylece seni daha çok noksanlıklardan tenzih edelim.
"Seni çok tespih edelim diye",
وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا ٣٤
Ve çok zikreyleyelim.
Senin adını daha çok analım.
"Seni çok zikredelim diye."
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا ٣٥
Şüphe yok ki Sen bizi görüp duruyorsun”.
Kuşku yok ki, biz senin gözetimin altındayız.»
"Çünkü sen bizi hakkıyla görmektesin."
قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ ٣٦
“Haydi” buyurdu, “erdirildin dileğine yâ Mûsâ.
Ey Musa, bu istediklerin sana verilmiştir.
Allah şöyle dedi: "İstediğin sana verildi ey Mûsâ!"
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ ٣٧
Şânım hakkı için Biz lutfeylemiştik sana diğer bir defa daha.
Biz, bundan önce de bir kere daha sana lütufta bulunmuştuk.
"Andolsun, biz sana bir kere daha iyilikte bulunmuştuk."
إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ ٣٨
O vakit ki anana verilen şu ilhâmı verdik:
Hani, annene şu mesajımızı vahyetmiştik:
"Hani annene ilham edilmesi gereken şeyleri ilham etmiştik:"
أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ ٣٩
‘Onu tabut içine koy da deryâya bırak, deryâ da onu sâhile bıraksın, onu hem Bana düşman hem ona düşman biri alsın’ ve üzerine Benden bir sevgi koydum ki hem nezâretim altında yetiştirilesin.
Musa'yı bir sandukaya koy ve nehre at; nehir onu sahile atsın da oradan onu benim ve kendisinin ortak düşmanımız alsın. Gözümün önünde yetişesin diye seni sevgimin kanatları altına aldım.
"Onu (bebek Mûsâ'yı) sandığın içine koy ve denize (Nil'e) bırak ki, deniz onu kıyıya atsın da kendisini, hem bana düşman, hem de ona düşman olan birisi (Firavun) alsın. Sana da, ey Mûsâ, sevilesin ve gözetimimizde yetiştirilesin diye tarafımızdan bir sevgi bırakmıştım."
إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ ٤٠
O vakit hemşîren gidiyor da diyordu: ‘Ona iyi bakacak birini buluvereyim mi size?’ Bu suretle seni anana iade ettik ki gözü aydın olsun da mahzun olmasın, hem bir adam öldürdün de seni gamdan kurtardık, ve türlü mihnetlerle seni imtihan ettik, bu sebeple senelerce ehl-i Medyen içinde kaldın, sonra da bir kader üstüne geldin yâ Mûsâ.
Hani kız kardeşin gidip diyordu ki: “Ona bakacak birini size göstereyim mi?” İşte böylece annen üzülmesin de sevinsin diye seni ona geri vermiştik. Ve sen bir cana kıymıştın da, seni üzüntüden kurtarmıştık. Hem seni bir çok musibetlerle denemiştik. Böylece Medyen halkı arasında yıllarca kalmıştın. Sonra da takdire göre geldin ey Musa.
"Hani kız kardeşin (Firavun ailesine) gidiyor ve "size onun bakımını üstlenecek kimseyi göstereyim mi?" diyordu. Derken, gözü aydın olsun, üzülmesin diye seni annene döndürdük. (Sana baktı, büyüdün) ve (kazara) bir cana kıydın da biz seni kederden kurtardık seni sıkı bir denemeden geçirdik (ve kaçıp Medyen'e gittin). Medyen halkı içinde yıllarca kaldın sonra (peygamber olman için) takdir edilmiş bir zamanda (Tûr'a) geldin ey Mûsâ!"