بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
قَالُواْ بَلْ وَجَدْنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾
Yok dediler: atalarımızı bulduk, böyle yapıyorlardı.
Demişlerdi ki: Hayır. Atalarımızı böyle yapar gördük.
“Hayır, ama biz babalarımızı böyle yaparken bulduk” dediler.
Dediler ki: «Hayır, biz babalarımızı böyle bulduk (onlar da) böyle yapıyorlar (dı)».
Onlar, «Hayır ama, atalarımızın böyle yaptıklarını gördük» dediler.
قَالَ أَفَرَءَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿٧٥﴾
Şimdi, dedi: gördünüz a o sizin ve eski atalarınızın taptıklarınızı.
O da demişti ki: Neye tapmış olduğunuzu görüyor musunuz?
(75-76) İbrahim, şöyle dedi: “Sizin ve geçmiş atalarınızın taptığı şeyleri gördünüz mü?”
(75-76) (İbrâhîm): «Şimdi gördünüz mü, dedi, gerek sizin, gerek daha evvelki atalarınızın neye tapmakda olduğunuzu»?
İbrahim dedi ki, «Nelere taptığınızı görüyor musunuz?»
أَنتُمْ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلْأَقْدَمُونَ ﴿٧٦﴾
Şimdi, dedi: gördünüz a o sizin ve eski atalarınızın taptıklarınızı.
Siz ve geçmiş atalarınız?
(75-76) İbrahim, şöyle dedi: “Sizin ve geçmiş atalarınızın taptığı şeyleri gördünüz mü?”
(75-76) (İbrâhîm): «Şimdi gördünüz mü, dedi, gerek sizin, gerek daha evvelki atalarınızın neye tapmakda olduğunuzu»?
Gerek sizin ve gerekse eski atalarınızın.
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّىٓ إِلَّا رَبَّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٧﴾
Hep onlar benim düşmanım, ancak o Rabb’ül-âlemîn başka.
Doğrusu onlar, benim düşmanımdır. Ancak alemlerin Rabbı müstesna.
“Şüphesiz onlar benim düşmanımdır. Ancak âlemlerin Rabbi olan Allah, dostumdur.”
«işte onlar benim muhakkak düşmanımdır. Fakat aalemlerin Rabbi böyle değil».
O putlar, benim düşmanlarımdırlar. Benim tek dostum alemlerin Rabb'i olan Allah'tır.
ٱلَّذِى خَلَقَنِى فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿٧٨﴾
O ki Beni yarattı sonra da bana o hidayet eder.
Ki O, yaratmıştır beni. Ve O doğru yola eriştirir beni.
“O, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir.”
«(O Rabb) ki beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir.
O beni yaratan ve doğru yola iletendir.
وَٱلَّذِى هُوَ يُطْعِمُنِى وَيَسْقِينِ ﴿٧٩﴾
Ve O ki bana O, yedirir, O içirir.
Ki O, yedirir, içirir beni.
“O, bana yediren ve içirendir.”
«Bana yediren, bana içiren Odur».
O beni doyuran ve içirendir.
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿٨٠﴾
Hastalandığım vakit de bana O şifa verir.
Hastalandığımda O, şifa verir bana.
“Hastalandığımda da O bana şifa verir.”
«Hastalandığım zaman bana şifâ veren Odur».
Hastalığımda beni iyileştiren O'dur.
وَٱلَّذِى يُمِيتُنِى ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿٨١﴾
Ve O ki beni öldürür, sonra beni yine diriltir.
Ki O, öldürür beni, sonra da O, diriltir.
“O, benim canımı alacak ve sonra diriltecek olandır.”
«Beni öldürecek, sonra beni diriltecek olan Odur».
O, beni öldürecek ve sonra yeniden diriltecek olandır.
وَٱلَّذِىٓ أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِى خَطِيٓـَٔتِى يَوْمَ ٱلدِّينِ ﴿٨٢﴾
Ve O ki ceza günü ben, onun günahımı af buyurmasını niyaz ederim.
Ve din günü günahlarımı bağışlamasını umduğum O'dur.
“O, hesap gününde, hatalarımı bağışlayacağını umduğumdur.”
«Ceza gününde kusurlarımı yarlığayacağını umduğum da Odur».
Hesaplaşma günü günahlarımı affedeceğini umduğum da O'dur.
رَبِّ هَبْ لِى حُكْمًا وَأَلْحِقْنِى بِٱلصَّٰلِحِينَ ﴿٨٣﴾
Ya Rab, bana bir hüküm ihsan et ve beni sâlihine ilhak buyur.
Rabbım, bana hüküm ver. Ve beni salihlere kat.
“Ey Rabbim! Bana bir hikmet bahşet ve beni salih kimseler arasına kat.”
«Rabbim, bana hüküm ihsan et ve beni saalihler (zümresine) kat».
Ya Rabbi, bana yararlı bilgi ve egemenlik ver ve beni iyi kullarının arasına kat.
وَٱجْعَل لِّى لِسَانَ صِدْقٍ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٨٤﴾
Ve bana sonrakiler içinde bir "lisanı sıdık" tahsis eyle.
Ve sonrakiler içinde bana doğru söyler bir dil ihsan et.
“Sonra gelecekler arasında beni doğrulukla anılanlardan kıl.”
«(Benden) sonrakiler içinde benim için (bir) lisân-ı sıdk ver».
İlerdeki kuşaklar arasında doğruluğun sözcüsü olmamı nasip eyle.