بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجْمَعِينَ ﴿٦٥﴾
Musâ’yı ve maiyyetindekileri tamamen necata çıkardık.
Musa'yı ve beraberindekileri yopluca kurtardık.
Mûsâ’yı ve beraberindekilerin hepsini kurtardık.
Muusâ ile maiyyetinde bulunan kimseleri topdan kurtardık.
Musa ile yanındakilerin tümünü kurtardık.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿٦٦﴾
Sonra da ötekileri gark ettik.
Sonra diğerlerini suda boğduk.
Sonra ötekileri suda boğduk.
Sonra öbürlerini (suda) boğduk.
Arkasından öbürlerini suda boğduk.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةًۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٦٧﴾
Şüphesiz bunda mutlak bir âyet var, öyle iken ekserîsi mü'min olmadı.
Şüphesiz ki bunda, bir ayet vardır. Ama onların çoğu inananlar değildi.
Bunda şüphesiz bir ibret vardır. Ama pek çokları iman etmiş değillerdi.
Bunda elbette bir ibret vardı. (Fakat) onların çoğu îman etmiş değillerdi.
Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Fakat insanların çoğu buna inanmadı.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٦٨﴾
Ve şüphesiz ki Rabbin O öyle Aziz öyle Rahim.
Muhakkak ki Rabbın, elbette o; Aziz'dir, Rahim'dir.
Şüphesiz ki senin Rabbin elbette mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir.
Şu muhakkak ki senin Rabbin, elbette O, mutlak gaalibdir. (Mü'minleri ise) çok esirgeyicidir.
Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb'in üstün iradeli ve merhametlidir.
وَٱتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَٰهِيمَ ﴿٦٩﴾
Onlara İbrahim’in kıssasını da oku.
Onlara İbrahim'in haberini oku.
Ey Muhammed! Onlara İbrahim’in haberini de oku.
Onlara İbrâhîme aaid dosdoğru haberi de oku.
Ey Muhammed, o müşriklere İbrahim'in olayını da anlat.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٧٠﴾
O bir vakit babasına ve kavmine: siz neye taparsınız? dedi.
Hani babasına ve kavmine: Nelere tapıyorsunuz? demişti.
Hani o, babasına ve kavmine, “Neye tapıyorsunuz?” demişti.
Hani o, babasına ve kavmine: «Siz neye tapıyorsunuz?» demişdi.
Hani İbrahim, babası ile soydaşlarına, «Neye tapıyorsunuz?» dedi.
قَالُواْ نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ ﴿٧١﴾
Bir takım putlara taparız da dediler: onlar sayesinde toplanırız.
Onlar da: Putlara tapıyoruz ve onlara bağlanıp duruyoruz, demişlerdi.
“Putlara tapıyoruz ve onlara tapmağa devam edeceğiz” demişlerdi.
Dediler: «Putlara tapıyoruz. Onun için bütün gün onlara vakf-ı hizmet etmekde sabit ve dâimiz».
Onlar da «Putlara tapıyoruz ve biz tapınmayı hep sürdüreceğiz» dediler.
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿٧٢﴾
Onlar, dedi: dua ettiğiniz vakit işitirler mi ?
O da demişti ki: Çağırdığınızda sizi duyuyorlar mı?
İbrahim, dedi ki: “Onlara yalvardığınızda sizi işitiyorlar mı?”
(İbrâhîm): «Siz, dedi, çağırdığınız vakit onlar sizi duyuyorlar mı»?
İbrahim dedi ki, «O putlar, kendilerini imdada çağırdığınızda sesinizi işitirler mi?
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ ﴿٧٣﴾
Veya size bir menfeat verir yâhud bir zarar ederler mi.
Yahut size fayda veya zarar veriyorlar mı?
“Yahut size fayda veya zararları dokunur mu?”
«Yahud size (taparsanız) bir fâide veya (tapmazsanız) bir zarar yapıyorlar mı»?
Ya da size yarar veya zarar dokundurabiliyorlar mı?»
قَالُواْ بَلْ وَجَدْنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾
Yok dediler: atalarımızı bulduk, böyle yapıyorlardı.
Demişlerdi ki: Hayır. Atalarımızı böyle yapar gördük.
“Hayır, ama biz babalarımızı böyle yaparken bulduk” dediler.
Dediler ki: «Hayır, biz babalarımızı böyle bulduk (onlar da) böyle yapıyorlar (dı)».
Onlar, «Hayır ama, atalarımızın böyle yaptıklarını gördük» dediler.
قَالَ أَفَرَءَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿٧٥﴾
Şimdi, dedi: gördünüz a o sizin ve eski atalarınızın taptıklarınızı.
O da demişti ki: Neye tapmış olduğunuzu görüyor musunuz?
(75-76) İbrahim, şöyle dedi: “Sizin ve geçmiş atalarınızın taptığı şeyleri gördünüz mü?”
(75-76) (İbrâhîm): «Şimdi gördünüz mü, dedi, gerek sizin, gerek daha evvelki atalarınızın neye tapmakda olduğunuzu»?
İbrahim dedi ki, «Nelere taptığınızı görüyor musunuz?»