بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥
ve Rabbini dinleyip haklandığı vakit
Ve Rabbine yaraştığı şekilde O'na kulak verip boyun eğdiği zaman.
Rabbini dinlediği zaman -ki ona yaraşan da budur- (insan yaptıklarını karşısında bulur!)
يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَٰقِيهِ ٦
ey o insan! Sen cidden Rabbine doğru çabalar da çabalar, nihâyet O’na mülâkī olursun.
Ey insanoğlu! Sen Rabbine kavuşuncaya kadar çalışıp çabalayacak, sonunda O'na kavuşacaksın.
Ey insan! Şüphesiz, sen Rabbine (kavuşuncaya kadar) didinip duracak ve sonunda didinmenin karşılığına kavuşacaksın.
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ ٧
O vakit kitabı sağ eline verilen
O zaman kimin kitabı sağından verilirse,
Kime kitabı sağından verilirse,
فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا ٨
kolay bir hesab ile muhasebe olunur
O kolay bir hesaba çekilecek.
Hesabı çok kolay bir şekilde görülecek,
وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩
ve mesrur olarak ehline gider.
Ve sevinçli olarak ailesine dönecektir.
Sevinçli olarak ailesine dönecektir.
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠
V e amma kitabı “arkasında” verilen
Kimin kitabı da sırtının arkasından verilirse.
Fakat kime kitabı arkasından verilirse,
فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١
“helâk!” diye çağırır
O, ölümü çağıracak.
"Helâk!" diye bağıracak ve alevli ateşe girecektir.
وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا ١٢
ve sa‘îre yaslanır.
Ve çılgın alevli cehenneme girecektir.
"Helâk!" diye bağıracak ve alevli ateşe girecektir.
إِنَّهُۥ كَانَ فِيٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣
Çünkü o ehlinde mesrur idi.
Çünkü o, dünyada ailesi arasında sevinç içinde idi.
Çünkü o, (dünyada iken) ailesi içinde sevinçli idi.
إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ١٤
Çünkü hiç inkılâb görmeyecek sanmıştı.
Rabbine hiç dönmeyeceğini sanmıştı.
Çünkü o hiçbir zaman Rabbine dönmeyeceğini sanırdı.
بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرٗا ١٥
Hayır, çünkü Rabbi onu gözetiyordu.
Aksine Rabbi onu görmekte idi.
Hayır! Sandığı gibi değil! Şüphesiz Rabbi onu görüyordu.